Ik wilde altijd graag anders zijn dan anderen. Verscheen iedereen in een korte rok, ik kwam in het lang. Of andersom. Toen ik op mijn 17e een gesprek tussen mijn moeder en een tante hoorde, waar ze vertelde dat al haar kinderen thuis woonden tot ze trouwden, dacht ik: “ik niet!”

Niet veel later verliet ik huis en haard om op mezelf te gaan wonen. Mijn zelfgekozen eenzaamheid viel niet mee. Het forceerde me erop uit te gaan en vrienden te maken in de nieuwe plaats waar ik woonde. En dat lukte. Ik sloot me aan bij een plaatselijke groep van Youth for Christ. Een christelijke groep die op een heel andere manier geloofde dan ik gewend was.

Het was het begin van een zwerftocht over de wereld. Never a dull moment …