Derek Redmond staat zelfverzekerd voor de startblokken. Hij staat in de semi-finale van de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona. Hij is dé favoriet die kans maakt op een gouden medaille voor de 400 meter sprint. Dat hij een vedette is laat hij zien in de eerste seconden van de race, hij heeft een flitsende start en gaat als een tierelier!

Maar dan slaat hem het noodlot toe. Niet eens op de helft van de race grijpt hij naar zijn dij. Hij heeft pijn. Het doet veel te zeer en hij moet er zelf voor stoppen. Zijn hamstring is geknapt. Maar Derek laat het er niet bij zitten en terwijl zijn concurrenten allang over de helft van de race zijn, staat hij op. Tanden op elkaar, dan maar hinkend naar de finish. Daar ben je immers een topatleet voor.

Heb je dat ook wel eens? Je leven gaat voor de wind, maar ineens gaat er iets mis. Zelf weet je niet precies wanneer het mis ging, maar het is windstil en je kan geen kant meer op. Je gaat twijfelen aan jezelf, raakt al je zelfverzekerdheid kwijt. Maar ondanks dat, ga je als Derek, ook opstaan. Je bent geen mietje maar een winnaar, en bijtend op je tanden zet je door.

Zolang Derek blijft hinken en de finish haalt dan heeft hij op z’n minst zijn race uitgelopen. Maar ineens stapt er een mannetje uit het publiek op Derek af. Is het een doorgedraaide fan? Nee, het is zijn bloedeigen vader. Hij ziet de pijn van zijn zoon, zijn teleurstelling, niet alleen dat, hij ziet ook zijn eenzaamheid in zijn strijd. Met hulp over de finishlijn op de Olympische Spelen mag niet. Dan wordt je gelijk gediskwalificeerd. Maar dat boeit de vader van Derek niet: Die jongen daar is mijn zoon en op dit moment heeft hij zijn vader nodig. En zo draagt de vader van Derek zijn zoon naar de finishlijn. Daar ben je immers een top vader voor.

Het Christelijk verhaal stopt het niet onder stoelen en banken. Het vertelt ons dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. Sterker nog het zegt zelfs dat de meest gruwelijke dingen jammer genoeg ook bij dit aardse leven horen. Maar daar eindigt het verhaal gelukkig niet. Het vertelt ons dat er een hemelse vader is die niet op de tribune blijft zitten terwijl zijn kinderen eenzaam hun pijn wegbijten. Het goede nieuws van het Christelijk verhaal is dat niemand in z’n eentje de race hoeft uit te lopen. Er is hulp, er is kracht om te veranderen! Ook voor jou!

De essentie van het Christelijk geloof is dat wij als mens onze hemelse vader juist in onze diepste en donkerste periode van ons leven ontmoeten. God bleef niet toekijken toen wij in de put zaten. Jezus liet tijdens zijn leven op aarde zien dat God met ons is. Jezus bracht verandering in het leven van mensen die jarenlang ziek waren, inspireerde en gaf hoop aan duizenden. Uiteindelijk liet hij zien, door te sterven en weer uit de dood op te staan, dat er echt kracht is om te veranderen.