In mijn jeugdjaren heb ik veel te maken gehad met afwijzing, pesten, ruzie en ook alcohol speelde een rol. Hierdoor ben ik altijd bezig geweest om mijzelf te bewijzen en om geaccepteerd te worden. Op mijn 21e jaar had ik een eigen bedrijf, verdiende veel geld, maar van binnen bleef ik leeg. Er gebeurde nog meer in mijn leven waardoor ik op een punt kwam dat ik dacht: “als dit nu alles is in het leven dan hoeft het niet meer voor mij.”

Jood worden?

Door een gesprekje met iemand en een boek “De planeet die aarde heette” ben ik in de Bijbel terecht gekomen. Ik begon daarin te lezen vanaf bladzijde één en kon er niet meer mee stoppen. Hiervoor was ik al 3 keer in Israël geweest en had al veel over Israël en het Joodse volk gelezen. In de Bijbel kwam ik al die plaatsen tegen waar ik geweest was. Voor mij was dat een bevestiging dat de Bijbel waar was. Het was voor mij een logisch gevolg, dat wat er over God geschreven werd, ook waar moest zijn. Maar hoe kom je bij die God?

Omdat ik las dat God zich nogal bezig hield met het Joodse volk, dacht ik dat ik Jood moest worden. In deze periode ontmoette ik mijn vrouw en zij wees mij op het Johannes Evangelie. Dat gedeelte heb ik meerdere keren gelezen en ik kwam tot de ontdekking dat ik geen Jood hoefde te worden, maar dat ik door Jezus bij God kon komen. Van toen af is mijn leven totaal veranderd en de leegte die ik altijd ervaarde werd gevuld.

Ontdekking

Met die jarenlange afwijzing was ik echter nog niet klaar. Ik kwam na jaren tot de ontdekking dat ik onbewust nog steeds bezig was om mijzelf te bewijzen en op zoek was naar waardering. Door Psalm 139 (verzen 13-18) werden mijn ogen geopend. Daarin zegt God dat Hij mij helemaal ziet zitten. Hij is mijn Schepper. Hij heeft geen foutje gemaakt toen Hij mij schiep. Hij wist allang wat er allemaal in mijn leven zou gebeuren, hoe ik er uit zou zien etc. Toen ik dat doorhad was dat een enorme bevrijding. Er viel echt een last van mij af.

Vertrouwen

Een aantal jaren geleden hebben we een moeilijke periode gehad. Mijn beide ouders overleden binnen 3 1/2 maand na elkaar. Een maand daarna verongelukte een buurmeisje van 19 jaar waar ik gesprekken mee had over het geloof. Daarnaast waren er een aantal pittige persoonlijke dingen. Ik heb God nooit de schuld gegeven, maar er waren wel veel vragen en op veel daarvan heb ik geen antwoord gekregen. In deze periode heb ik wel altijd de steun ervaren van God. Door een bijbelgedeelte, een gesprek met iemand, een lied, een kaartje, etc.

Eén tekst die op een kaart stond heeft mij daarin erg geholpen (2 Korintiërs 1 vers 3-4). Daar staat, dat als je in een moeilijke periode terechtkomt, dat God jou troost. En met de troost die jij van God ontvangt kun je weer anderen troosten die ook moeilijke situaties meemaken. Dit heeft ook echt zo gewerkt. God is een realiteit in mijn dagelijkse leven. Hij is een trouwe Vader die mij accepteert en vertrouwen geeft, zonder de dwang van allerlei regels. Hij is mijn houvast, een stevig anker.